Klassiek maar chique, dat is hoe je volgens mij trouwfoto’s in Parijs het best kan omschrijven. En Parijs is altijd een goed idee, zeker voor huwelijksfoto’s.

Drie jaar nadat ik de trouwdag van Nathalie & Danny mocht vastleggen in de gietende regen in Antwerpen, deden zij hun trouwreportage over in de stad van de liefde. (In hun originele kledij trouwens, die dus gewoon nog perfect paste…)

Eerst tijd voor een beetje zelfbeklag.

Doodziek was ik toen ik op een koude maandagnacht in november met de auto richting Parijs reed. De dag voordien had de huisdokter een longontsteking vastgesteld, samen met een bacteriële infectie. Ik ben niet veel ziek, maar als ik iets doe, dan doe ik het goed. Rusten was eigenlijk de boodschap. Mijn lijf was doodop van mijn werkschema van de laatste maanden. 

Alleen… was mijn bruidspaar al de avond voordien in Parijs gearriveerd. Make-upartist en kapper geregeld. Een bruidsboeket gekocht. Met heel wat medicatie in mijn lijf heb ik Parijs op dinsdagochtend gehaald. Een (intussen ex-collega) en vriendin was mee als copiloot, verpleegster van dienst én morele steun.

Op een paar uur tijd haalde ik vlotjes le phériphérique parisien. Vanaf de ring deden we ongeveer 2u over een ritje van 10 km: via de Place de La Concorde manoevreerde ik over acht rijvakken richting een ondergrondse parking middenin het centrum.

Ziek of niet ziek, rijden op de Place de La Concorde stond op mijn bucket list. Geen brokken gemaakt. En zelfs tijdig op het afgesproken uur in de lobby van het hotel geraakt. Ik was hoe dan ook al trots op dat avontuur!

Dat we op een dinsdagvoormiddag trouwfoto’s zouden nemen in Parijs was een bewuste keuze. Het Louvre was gesloten, waardoor er al heel wat minder toeristen op de been waren. De meeste omstaanders maken wel plaats voor bruidsparen die huwelijksfoto’s maken, maar heel wat enthousiaste Aziaten willen toch graag hun eigen kiekje (vaak mét ‘mijn’ bruidspaar…). Met verschillende photobombs tot gevolg.

We startten bij een nagenoeg leeg plein aan het Louvre. Op een paar influencers na dan, die probeerden met hun smartphone dezelfde foto’s te maken als degene die ik een paar minuten voordien had gemaakt van het bruidspaar. Op het wensenlijstje van Nathalie stond een foto waarbij zij en Danny over het plein liepen. Een poging tot hardlopen… die helemaal uitdraaide zoals zij wilden thanks to the Dr. Martens shoes Nathalie was wearing. 

Is dat een geheimpje dat ik nu prijs geef? Heel wat bruidjes die ik fotografeer tijdens destination weddings dragen sneakers, sport- of wandelschoenen. De meest indrukwekkende locaties zijn onmogelijk om te bereiken op (naald)hakken. Een paar bruidsschoenen om te wisselen als we op locatie zijn is zo gebeurd!

De huwelijksfoto’s in Parijs die Nathalie en Danny voor ogen hadden moesten vooral de klassiekers zijn. Na het Louvre trokken we naar het Palais-Royal voor de foto’s bij de zwart-witte pilaren en onder de klassieke zuilengang. Prachtig als je het mij vraagt!

Wie Parijs zegt, zegt uiteraard Eiffeltoren. Vanaf de Pont Alexandre-III heb je dan ook een schitterend zicht op de IJzeren Dame. Ook de brug zelf in beaux-arts-stijl stond op ons wensenlijstje. Die schitterende lantaarns, cherubijnen, nimfen en gevleugde gouden paarden zijn iconisch!

Na een paar uur fotograferen in Parijs keerden we moe maar voldaan terug naar het hotel. Ik blij, want dan kon ik weer een halve apothekerskast naar binnen spelen. Maar mijn hart maakte toen al een sprongetje.

Want… hoe mooi kan de liefde zijn? Ook na drie jaar huwelijk kon ik diezelfde liefdeskriebels van het koppel voor elkaar op beeld gewoon voelen én zien. Wat houd ik van die emotie.

Ik blijf verliefd op de liefde.  

Special thanks to:

• lokale partner: Alex-Michel van Albums et Aventures
• make-up & hair : Mélina Misy
• hotel: Saint Pétersbourg Opéra & Spa**** 
• boeket: Bellaflora Katrien