
Congratulations to the Mrs. and Mr.
In april 2019 mocht ik voor de allereerste keer in mijn leven getuige zijn op een huwelijk. Eigenlijk… getuige en fotograaf tegelijkertijd. Het huwelijk vond plaats in besloten kring, dus die combinatie ging best wel. Het ceremoniële huwelijk zou plaatsvinden in de zomermaanden nadien, en de huwelijksfoto’s in Villers-la-Ville zou ik met het bruidspaar in september gaan nemen.
Mijn beste vriendin ging trouwen met de liefde van haar leven, om daarna… naar de Verenigde Staten te verhuizen. Een heel nieuw leven op te bouwen, ze zouden gaan wonen en werken in een voorstad van New York. Het zou nog enkele maanden duren voor ze zou vertrekken, maar toch was’t een beetje raar. Die Grote Plas oversteken, dat was op dat moment bij nader inzien toch best ver. Best trots was ik als getuige, en zeker ook als huwelijksfotograaf.
Universiteitsstudentjes
Wij hadden (of: hebben) het globetrotten gemeen: ’t is zo dat we elkaar leerden kennen op de Universiteit van Antwerpen. Tijdens onze studies contacteerde ze mij via sociale media met de vraag of ze mijn nota’s van de Spaanse les mocht kopiëren. Ik vraag me nog altijd af hoe het kwam dat zij een lege cursus had, en die van mij wel netjes gevuld was… maar dat misschien ter zijde.
We volgden dezelfde studierichting, maar hadden les op andere momenten. Hoewel ik haar niet kende, kwam reizen al snel ter sprake – en ze bleek in het voorjaar een vriendin te gaan opzoeken in Japan. Ik zou die zomer met een Poolse kennis ook door Japan reizen. De gekste bestemmingen eerst: dat schepte een band! Sindsdien reizen we de wereld rond, liefst naar niet al de voor de hand liggende bestemmingen.
Huwelijk in besloten kring
Hun burgerlijk huwelijk vond plaats in besloten kring op een doordeweekse dag. Supergezellig vind ik kleine huwelijken trouwens! Je kiest op die dag hoe jouw huwelijk er moet uitzien: klein maar fijn, of groots en overweldigend. De laatste jaren is trouwen met z’n tweetjes ook erg populair aan’t worden in België in Nederland – in Amerika en Groot-Brittanië zijn elopements al langer een hit.
Hier waren we uiteraard met een select publiek, dus om een elopement ging het niet. Noem het eerder een microwedding. Tegenwoordig zijn er zoveel verschillende mogelijkheden – als het maar een naam heeft!
Elopement vs microwedding en minimony
Misschien even verduidelijken wat een microwedding en een elopement dan wel zijn. Een microwedding spreekt eigenlijk voor zich: een heel erg klein huwelijk, in besloten kring. Meestal met een maximum van 50 gasten in totaal. Meestal gaat dat over directe familie, en héél erg dichte vrienden.
Een ander soort huwelijk dat tegenwoordig populair is, is een minimony. Dat is een ceremonie die alleen je geliefden bijwonen, of soms zelfs enkel het huwelijkspaar. Voor Corona was dit niet populair, maar de pandemie veranderde heel veel. Trouwen in grote groep mocht niet, waardoor bruidsparen héél klein gingen trouwen. Meestal zijn er een maximum van 10 gasten tijdens deze ceremonie aanwezig.
Een elopement is nog wat anders. Dat soort huwelijk gaan vaak door in’t geheim, en vaak alleen met het koppel. Als ze er dus met z’n tweetje tussenuit knijpen. Vaak gaan die ook in het buitenland door, op een prachtige locatie. In sommige gevallen zijn er nog de getuigen bij, en dat is het. De letterlijke vertaling van ‘elope’ in het Nederlands is trouwens ‘schaking’.
Waar dat van komt? Als ze het vroeger over een ‘schaking’ hadden, dan werd er bedoeld ‘het zonder toestemming wegvoeren van een vrouw, met de bedoeling om met haar te gaan samenwonen of trouwen’. In deze tijd is het uiteraard wel de bedoeling dat de bruid akkoord is met het huwelijk, wat dus lang geleden niet zo was. In de 14e eeuw werd de term al gebruikt, toen betekende het ‘een sprong maken’. Enkele eeuwen later werd de term dan gebruikt voor bruiden die hun man verlieten om er vandoor te gaan met hun minnaar. Een schande vroeger, maar best ook wel romantisch.
Tuinfeest in de zomer
Het huwelijksfeest van deze twee tortelduifjes vond plaats in de zomer, in het ouderlijk huis van de bruidegom. Ze hadden alles zelf geregeld, een heus DIY-huwelijk. Zo leuk gedaan! Uiteraard was het thema hun verhuis naar de Verenigde Staten. Eén tip om een DIY-huwelijk te organiseren? Pinterest zit boordevol goede tips!
Zoals het een getuige betaamt, hield ik toen ook een kleine speech – en nee, ik hield het niet droog. Getuige en fotograaf, mijn camera liet ik uiteraard ook weer niet thuis!
Het was een supergezellig feest, met heel wat vrienden en kennissen. Typisch Amerikaans eten op’t menu, uiteraard. Hamburgers als hoofdgerecht, maar ook onion rings, chicken wings en mozzarella sticks als voorafje.
Huwelijksfoto’s in Villers-la-Ville
Voor hun huwelijksfoto’s wilde ik wel iets speciaals uitzoeken. Mijn beste vriendin schitterde in een prachtige jurk van LineaRafaelli uit Brugge, dat prachtige kant wilde ik ergens laten stralen! Aangezien afstand niet echt een dingetje was, kozen we voor trouwfoto’s in de abdij van Villers-la-Ville – echt een toplocatie.
De cisterciënzerabdij uit 1146 ligt in Waals-Brabant, en biedt prachtige fotomogelijkheden. Echt iets magisch. De oude kerk is zeker en vast dé plek bij uitstek om schitterende beelden te maken. Alle gebouwen zijn verlaten, en begroeid met schitterende klimplanten en andere mossen. In elke hoekje is er wel een ander verborgen plekje. Een goed bewaard geheim en een schitterende locatie voor trouwfoto’s!
Een fotolocatie als deze aandoen op je trouwdag, dat is planningsgewijs niet altijd het beste idee. Wat mijn beste vriendin deed kan dus perfect: je huwelijksreportage laten doorgaan op een andere dag. Dat heeft als voordeel dat je je jurk dus nog een keertje kan dragen – mooi toch?! Als bruid ‘moet’ je dan wel tweemaal langs de kapper: op je trouwdag, én voor je foto’s – maar welke vrouw laat zich nu niet graag verwennen? Dubbel genieten is dat!
En…benieuwd hoe die American Dream dan afliep? Die is nog altijd going on…
** Het bruidspaar verzocht om zo onherkenbaar mogelijk online te komen. Uiteraard werden er nog héél wat andere foto’s genomen, zowel van dichtbij als veraf. Die blijven met alle respect privé. **
Ben jij nog op zoek naar een huwelijksfotograaf? Zoek je nog een trouwfotograaf? Evelien Geerinckx Photography werkt in binnen- en buitenland!







