De allereerste keer

Het begon allemaal ooit voor mij toen Eva, één van mijn vriendinnen, me vroeg om hun huwelijksfoto’s te maken. Op dat moment was ik nog niet officieel actief als fotograaf, maar ‘ik had een goeie camera’ zei ze. Hier en daar maakte ik al wel foto’s van vrienden en familie, en hun kinderen. Gewoon omdat ik het leuk vond. Alle begin is moeilijk, ooit moet het de eerste keer zijn als huwelijksfotograaf. Eva en Kevin trouwen in de Pachthoeve in Kermt, en ik zou hun huwelijk gaan vastleggen.

Gelukkig vroeg ze me dat een jaar op voorhand. Ik had de tijd om me in te lezen, een workshop te volgen en om materiaal uit te kiezen dat geschikt zou zijn voor mijn job als trouwfotograaf. Eerlijk: met het materiaal dat ik toen gebruikte zou ik op dit moment geen huwelijk meer durven fotograferen. Maar net zoals iedereen ben ik ook ooit moeten beginnen, kon ik de hoofdprijs niet vragen voor huwelijksfoto’s en moest ik ook als trouwfotograaf groeien. Uren las ik blogs en recensies, en die deden me beseffen dat ik nooit de centjes bij elkaar zou kunnen sprokkelen om het beste fotomateriaal aan te schaffen. Pas vijf jaar later is me dat gelukt trouwens. Ook met die ene workshop kwam ik er niet – maar het moest ooit mijn vuurdoop zijn.

Eva en Kevin waren achteraf blij met het resultaat, en ook ik was aangenaam verrast voor de eerste keer. Toen wist ik al wel gelijk: dit is het, dit vind ik leuk. Lange dagen, korte nachten, uren nabewerken… maar zoveel liefde, vriendschap en geluk op een trouwdag. Iedereen is blij, goedgeluimd, zorgen worden opzij geschoven en echt iedereen ziet elkaar graag. Sinds die dag wilde ik met trots héél graag trouwfotograaf worden! Maar…een echt goeie huwelijksfotograaf…dat word je ook niet in één jaar. Ervaring, kennis en kunde moet je opbouwen. 

Een warme dag

Eva en Kevin trouwden in juni, en ik herinner me dat het een ontzettend warme dag was. Die twee tortelduifjes hadden een oldtimer gehuurd zonder airconditioning, en de bruid zweette zich te pletter in haar jurk, zeker in die auto. Handig als je vriendin je fotograaf is…ik had wel een auto met airco, dus ze liet haar bruidegom stikken tijdens een van de verplaatsingen. Een beetje letterlijk dan: hij mocht in die oude bak zitten zweten, terwijl zijn in mijn Fiatje 500 bij de airco zat. 

Hun dag begon ’s morgens bij de kapper in Klein-Vorst, een deelgemeente van Laakdal. Net zoals ik groeide Eva daar op, en de kapper was om de hoek van haar ouderlijke huis. Ik herinner me dat ik daar ’s morgens om 6u zat, fris en fruitig, maar met een gezonde portie zenuwen. Ze was daar trouwens niet alleen, haar mama was er ook bij.

Trouwen in Beringen

Op het moment dat Eva en Kevin trouwden, woonden ze in Beringen. In België ben je verplicht burgerlijk te huwen in de gemeente waar je woonachtig bent. Trouwen in Beringen dus! Het burgerlijk huwelijk werd voltrokken in het Oud Casino van Beringen, aangezien er op dat moment werken bezig waren aan het gemeentehuis. 

Het oud Casino in Beringen heeft helaas niet meteen de mooiste fotohoekjes voor een huwelijksfotograaf. Ze voelt een beetje kil aan, iets heel anders dan wanneer je zou trouwen in Leuven bijvoorbeeld. Maar it is what it is… daar kan je trouwfotograaf jammer genoeg niets aan veranderen. Die foto’s horen er wel gewoon bij, om je verhaal compleet te kunnen maken natuurlijk.

Trouwfoto’s bij Kasteel Meerlaer en de Abdij van Herkenrode

De trouwfoto’s van Eva en Kevin maakten we bij Kasteel Meerlaer, op een boogscheut van het ouderlijk huis van de bruid. Trouwen in Kasteel Meerlaer kan zeker ook, ik had er al verschillende koppeltjes! 

Er is een prachtige vijver te vinden op het domein, en een schitterende statige entree. Binnen konden we helaas niet fotograferen op deze dag, maar er zijn buiten meer dan voldoende mogelijkheden. In de zomer staat er zelfs een ijsjeskraam op het domein, waar ik als huwelijksfotograaf dankbaar gebruik van maakte. Dat smaakte niet alleen op deze zonovergoten en ontzettend hete dag, het levert ook gewoon heel erg leuke beelden op!

Voor de trouwfoto’s bij Kasteel Meerlaer waren ook het petekindje van de bruidegom aanwezig, en het zoontje van Eva en Kevin. Voor de huwelijksfoto’s probeer ik steeds eerst de foto’s met de (bruid)kindjes af te werken, zodat die weer naar huis kunnen. De foto’s van het koppel alleen volgen daarna. Zo wordt het geduld van de allerkleinsten niet op de proef gesteld. 

Daarna gingen we nog richting de Abdij Van Herkenrode voor een aantal trouwfoto’s – kwestie van diverse beelden te hebben in hun huwelijksalbum. Je kan ook trouwen in de Abdij Van Herkenrode, maar Eva en Kevin kozen voor een fantastische trouwzaal vlakbij de abdij: ze gaven hun huwelijksfeest in de Pachthoeve. 

Trouwen in de Pachthoeve

Het trouwfeest van dit fantastische koppeltje vond plaats in de Pachthoeve, een schitterende gerenoveerde (hoeve)zaal met authentieke elementen in Hasselt, eigendom van Restaurant de Tafelaer. Op de mooie buitenruitemte voor de ingang van de feestzaal ging de receptie door. De drankjes en hapjes vloeiden rijkelijk – dit zou een feestje worden, dat had ik al begrepen! Eva was trouwens mijn eerste vriendin ooit die in het huwelijksbootje stapte, heel wat jonge mensen waren van de partij dus! 

We kregen een heerlijk buffet voorgeschoteld, voor iedereen keuze te over. Geen kille of moderne feestzaal hier, trouwen in de Pachthoeve staat steevast voor gezelligheid!

Voor het koppel aan de openingsdans begon, trakteerden de vriendinnen van Eva, en Eva zelf, haar toekomstige nog op een flashmob op haar ultieme feestnummer: Waka Waka van Shakira. Heerlijk om te zien hoe die dansbenen al vlotjes van de vloer kwamen, en hoe iedereen genoot. Het was de vrijgezellencrew van d bruid die dat in gang zette, waar ik eigenlijk ook bij hoorde. Alleen… fotograferen én meedoen in een flashmob op hetzelfde moment: dat was een beetje onmogelijk.

De openingsdans volgde daarna met hun tweetjes, waarna ik mijn laatste foto’s nam met wat traantjes: de periode voor het huwelijk was de papa van de bruid niet in allerbeste gezondheid. Toen hij toch, zichtbaar met héél veel liefde en énorm veel goeie moed de dansvloer opging om met zijn dochter te dansen…werd iedereen een beetje stil, en zag ik overal wat traantjes vloeien. 

Met heel veel liefde kon ik mijn allereerste huwelijk ooit afsluiten. Nog steeds ben ik Eva, Kevin & hun familie ontzettend dankbaar voor de kans die ik heb gekregen. Want zonder die ‘schop onder mijn kont’ had ik waarschijnlijk nu niet de allermooiste job van de hele wereld!

Ben jij nog op zoek naar een huwelijksfotograaf in Laakdal? Of zoek je nog een trouwfotograaf in Beringen? Evelien Geerinckx Photography werkt in binnen- en buitenland!